Η έννοια ελεύθερος χρόνος είναι ένας σημαντικός παράγοντας δημιουργίας για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα για το παιδί. Πρόκειται για τον χρόνο εκείνο κατά τον οποίο το παιδί αναπτύσσει πρωτοβουλίες, διευρύνει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του με δραστηριότητες που το ίδιο επιλέγει. Δυστυχώς πολλές φορές η έννοια του ελεύθερου χρόνου συγχέεται με τις εξωσχολικές δραστηριότητες, οι οποίες σαφώς δεν συγκαταλέγονται στον ελεύθερο χρόνο, μιας και αφενός συνδέονται με την διάσταση της επίδοσης και αφετέρου έχουν συγκεκριμένη συχνότητα.
Πολλοί γονείς επιμένουν να πιέζουν τα παιδιά τους από πολύ νωρίς να μάθουν γραφή και ανάγνωση ή να ξεκινήσουν ξένες γλώσσες, ώστε να ξέρουν περισσότερα, όταν θα έρθει η στιγμή να ενταχθούν στα επίσημα εκπαιδευτικά προγράμματα του σχολείου. Και μόλις ξεκινήσει το σχολείο, ξεκινά και η γνωστή δυστυχώς εικόνα... Τα παιδιά με το που γυρνάνε από το μάθημα, τρώνε βιαστικά το φαγητό τους και αρχίζουν να τρέχουν για φροντιστήριο, αγγλικά, γερμανικά, μπαλέτα, κολυμβητήρια, μπάσκετ και ωδεία. Οι γονείς τα πηγαινοφέρνουν από τη μια δραστηριότητα στην άλλη και γυρίζουν μαζί τους αργά στο σπίτι, για να ξεκινήσουν το διάβασμα για την επόμενη μέρα. Αυτό το συνεχές τρέξιμο και το σκληρό καθημερινό πρόγραμμα, που πολλές φορές συνεχίζεται και το Σαββατοκύριακο με εκπαιδευτικές δραστηριότητες που δεν χωρούν μέσα στην εβδομάδα, ταλαιπωρεί χιλιάδες παιδιά από τα πρώτα κιόλας βήματα της ζωής τους. Πολλοί γονείς «προληπτικά» φορτώνουν τα παιδιά με δεκάδες πράγματα, με το σκεπτικό ότι κάποια από όλες αυτές τις δραστηριότητες θα φανεί χρήσιμη στο μέλλον. Ακόμα και αν οι προθέσεις τους είναι καλές, πολλοί γονείς μετατρέπονται σε πραγματικό πρόβλημα, όταν οι προσδοκίες τους για τα παιδιά τους είναι εξωπραγματικές. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν συνεχώς όλο και λιγότερο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή τους. Κάτι τέτοιο ουσιαστικά καταργεί την «ιδιότητά» τους ως παιδιά.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα, νομικά κατοχυρωμένο, να ξεκουράζονται, να παίζουν, να είναι ανέμελα. Η σκληρή ενασχόλησή τους με το διάβασμα, τις σχολικές υποχρεώσεις και η αναγκαιότητα της εποχής μας για καλές επιδόσεις σπουδές και τελικά περισσότερες πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης έχουν στερήσει από τα παιδιά πολλά στοιχεία της παιδικότητάς τους. Οι ενήλικες θα πρέπει να φροντίζουν να εξασφαλίζουν ελεύθερο χρόνο για τα παιδιά, τον οποίο θα πρέπει να φροντίζουν να τον περνούν και ευχάριστα. Να αφήνουν ελευθερίες στο παιδί μας να επιλέξει με τι θα ασχοληθεί, δίνοντας εναλλακτικές όποτε είναι εφικτό. Μια βόλτα στην παιδική χαρά το απόγευμα, μια επίσκεψη σε σπίτι φίλων ή στον κινηματογράφο είναι μερικές λύσεις για έναν πραγματικά πιο «ελεύθερο» ελεύθερο χρόνο.
