Ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή επικοινωνίας, συμπτώματα της οποίας είναι οι επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων και φράσεων, οι επιμηκύνσεις ήχων και οι απότομες διακοπές ήχων και συλλαβών. Για να λάβει κάποιος τη διάγνωση αναπτυξιακού τραυλισμού θα πρέπει να συμβαίνουν τα παρακάτω:
1. Η ομιλία του παιδιού να χαρακτηρίζεται από υψηλότερα των αναμενόμενων ποσοστά δυσκολιών στο ρυθμό της ομιλίας (δυσρυθμίες). Οι δυσρυθμίες εκδηλώνονται με πρωτεύοντα συμπτώματα (π.χ. επαναλήψεις ολόκληρων λέξεων, παύσεις, εμβολές ήχων) και δευτερεύοντα συμπτώματα (μπλοκαρίσματα, επιμηκύνσεις, επαναλήψεις ή επιμηκύνσεις ήχων στην αρχή ή τη μέση της λέξης).
2. Ως απόρροια της διαταραγμένης ομιλίας, το παιδί σε κάποιες περιπτώσεις να αποφεύγει συγκεκριμένες καταστάσεις, λέξεις, πρόσωπα.
3. Να έχουν εντοπιστεί συμπεριφορές που συνοδεύουν την δυσκολία στο ρυθμό της ομιλίας όπως συσπάσεις του προσώπου ή του σώματος, απώλεια επαφής με το βλέμμα, απώλεια ελέγχου του ρυθμού της αναπνοής.
4. Να υπάρχει η τυπική έναρξη και πορεία της διαταραχής στην αναπτυξιακή διαδικασία. Όλες οι σύγχρονες έρευνες συγκλίνουν στο ότι ο τραυλισμός οφείλεται σε μία νευρολογική δυσλειτουργία. Επιπλέον, υπάρχει κληρονομικό υπόβαθρο της διαταραχής, σε βαθμό που δεν έχει καθοριστεί ακόμη με ακρίβεια, εφόσον συχνά συνυπάρχουν άτομα με ιστορικό τραυλισμού στον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο του παιδιού.
Η πιο ολοκληρωμένη ίσως από τις πολλές θεωρίες που επιχειρούν να τεκμηριώσουν το αίνιγμα του τι προκαλεί τον τραυλισμό υποστηρίζει ότι η αποκλίνουσα νευρολογική οργάνωση του μηχανισμού ομιλίας, συνδυαζόμενη με την ευάλωτη ψυχοσύνθεση του παιδιού, αλληλεπιδρούν με αναπτυξιακούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες για να πυροδοτήσουν την εμφάνιση της διαταραχής.
