Η οικογένεια αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της ηθικής ανάπτυξης του παιδιού. Η συμβολή της στη διαμόρφωση και ανάπτυξη της ηθικότητας των παιδιών είναι καταλυτική. Ο γονέας, δηλαδή, για να πετύχει τη σωστή, ολοκληρωμένη και ώριμη ανάπτυξη της ηθικότητας του παιδιού του, οφείλει να διακρίνεται από κάποια χαρακτηριστικά.
Η πρώτη παράμετρος που επηρεάζει την ηθική ανάπτυξη και αγωγή των παιδιών είναι ο συναισθηματικός τόνος. Η συναισθηματική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ζει και μεγαλώνει το παιδί συμβάλλει αποφασιστικά στην ηθική του ανάπτυξη και αγωγή.
Όταν οι δεσμοί αγάπης μεταξύ των παιδιών και των γονέων είναι ισχυροί, τότε η ηθική ανάπτυξη των παιδιών παρουσιάζεται ευκολότερη και συστηματικότερη. Η απουσία του ενός γονέα ή η παρουσία ενός τρίτου προσώπου στην οικογενειακή εστία έχει ως αποτέλεσμα τη δυσκολία προσκόλλησης του παιδιού στο γονέα του.
Είναι πολύ σημαντικό και ταυτόχρονα δυσδιάκριτο να οριστεί και να αξιολογηθεί η στοργή και η αγάπη που δείχνουν οι γονείς προς τα παιδιά τους. Τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν η αγάπη και η στοργή αναπτύσσουν ασφαλή προσκόλληση. Η ασφαλής προσκόλληση αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για την σωστή ηθική, αλλά και γενικότερη ανάπτυξη των παιδιών.
Δεύτερη πολύ σημαντική παράμετρος που επηρεάζει την ηθική ανάπτυξη των παιδιών είναι η ανταπόκριση των γονέων. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι οι γονείς ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους ως γονείς, τότε νιώθει μία ασφάλεια αλλά και μία εσωτερική ικανοποίηση. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αισθάνονται ότι δεν είναι παραμελημένα από τους γονείς τους, παρ’ όλο το εξαντλητικό πρόγραμμα εργασίας που έχουν οι σύγχρονοι γονείς. Τα παιδιά των οποίων οι γονείς ανταποκρίνονται στις επιθυμίες αλλά και στις ανάγκες τους παρουσιάζουν ομαλότερη και ταχύτερη ανάπτυξη, ασφαλή προσκόλληση, συναισθηματική ισορροπία και ηθικότητα.
Η τρίτη και τελευταία παράμετρος είναι οι μέθοδοι πειθαρχίας και οι επιβαλλόμενες ποινές στα παιδιά. Τα παιδιά δεν ακολουθούν πάντα τις νουθεσίες και συμβουλές των γονέων. Οι γονείς για να αποφύγουν τις παρεκτροπές των παιδιών οφείλουν να ρυθμίσουν τη συμπεριφορά των παιδιών. Τα παιδιά οφείλουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων ποιες πράξεις τους είναι αποδεκτές και ποιες όχι. Η σωστή και εκ των προτέρων ρύθμιση της συμπεριφοράς των παιδιών από τους γονείς λειτουργεί αποτρεπτικά στην τέλεση αξιόποινων πράξεων, αφού τα παιδιά γνωρίζουν τα όρια μέσα στα οποία επιτρέπεται να κινηθούν.
